به نام خدایی که داشتن او جبران تمام نداشتن های من است...
سلام خدمت همه شما دوستای گلم. امروز اومدیم تا رشته حقوق رو به زبون خودمون توضیح بدیم
و تا جایی که میشه اونو واقعی بررسی کنیم نه اینکه یه حرفایی بزنیم که شعار باشه.
کلا حقوق چی میگه؟ میگه که من رشته ای هستم که میخوام کسی که منو میخونه شغلش
بشه قاضی و وکیل و سردفتراسنادرسمی و مشاور حقوقی و از این جور چیزا.
یعنی اینکه عزیز من اگه میخوای حقوق بخونی باید از فضای دادگاه خوشت بیاد.
باید بتونی حق یه طرفی رو بگیری. باید تو این زمینه قوی باشی. باید جوری باشی
که بتونی از یکی دفاع قاطعانه و منطقی داشته باشی.
یعنی باید اینکاره باشه. پس بشین فکراتو بکن. ببین اگه مال اینکار هستی بعدش این رشته رو انتخاب کن.
البته خیلیا که عاشق رشته حقوق هستن و میبینن نمیتونن تو فضای دادگاه و این جور جاها باشن
میان میرن بعدشکه درسش رو خوندن، میرن یه دفتر اسناد رسمی میزنن که خودشون هم
راضی باشن و دنبال علاقشون هم رفته باشن.
حقوق در حالت کلی میشه چند تا قسمت. یکیش میشه حقوق بین الملل عمومی و یکیش
هم میشه حقوق بین الملل خصوصی.
و یه قسمتش هم میشه حقوق عمومی و حقوق خصوصی.
حقوق خصوصی یعنی رابطه بین مردم. یعنی چی؟ یعنی اینکه همین کار وکالت و رهن
و اجاره و این جور چیزا.
حقوق عمومی یعنی رابطه بین مردم و دولت. دیدی میگن مشاور حقوقی؟
یعنی همین دیگه. تو میخوای بری تو یه جایی یه کاری بکنی،
میری مشورت میکنی و این جور چیزا.
(البته حقوق عمومی خیلی وسیعتر از اینه که من گفتما!)
حالا میرسیم به حقوق بین الملل اونم از نوع خصوصیش.
خب حقوق بین الملل خصوصی یعنی رابطه بین ادما در زمینه های بین المللی. یکی کارش یه جای دنیا گیره.
خودش اینجاس. یه وکیلی میگیره که تو روابط بین المللی چیزی بلد باشه و کارش رو راه بندازه
(بازم میگم این بخش هم خیلی وسیعه و از اینی که گفتم هم وسیعتره)
حالا بریم سروقته حقوق بین الملل عمومی.
حقوق بین الملل عمومی هم میشه رابطه بین دولت ها. یعنی اینکه مثلا یه آدمی که
حقوق بین الملل عمومی خونده میتونه از طرف یه دولتی بره یه کشور دیگه و قرارداد امضا کنه
به نحوی که سرش کلاه نره و از این حرفا(اینم خیلی وسیعه)
حالا بریم ببینیم این رشته حقوق چه توانایی و چه استعدادی از تو دوست عزیزم میخواد.